Vakantie Maleisië en "thuiskomen"

Hallo allemaal,

Hierbij dan het uitgebreide verslag van onze vakantie naar Maleisië. Ik wil jullie echt graag meenemen in mijn belevingswereld dus vandaar dat het een erg lang verhaal is geworden. Van deze reis heb ik ook weer op een hele andere manier veel dingen geleerd. De eerste vakantie zonder ouders in een ver land en dan komen toch alle verantwoordelijkheden op je eigen schouders terecht. Heel erg dankbaar dat ik deze super mooie reis heb mogen en kunnen maken! Super blij dat ik de kans heb gekregen om de mooie dingen te mogen bezichtigen die Maleisië allemaal te bieden heeft.

Allereerst even een korte uitleg. We gaan op vakantie omdat dit nodig is in verband met ons visum. Je mag namelijk niet langer dan 3 maanden in India zijn, dus moesten we even het land uit. We hadden eerst de hele tijd het plan om naar Sri Lanka te reizen omdat dit ook lekker dichtbij is. Helaas hadden we net de tickets geboekt toen we over het verschrikkelijke nieuws hoorden in Sri Lanka. Mijn hart gaat nog steeds uit naar alle mensen die door deze verschrikkelijke gebeurtenis iemand zijn verloren. Helemaal met het besef dat ik er voor hetzelfde geld ook bij had kunnen zitten.. Daar denken we maar niet te veel over na.

In ieder geval in de weken erna hadden we best wel stress om een ander land te kiezen waar we naartoe konden gaan. Vooral omdat we alles op zeer korte termijn moesten regelen. Uiteindelijk is daar Maleisië uitgekomen en daar heb ik zeker geen spijt van gekregen. Alhoewel de reis ook zeker wat obstakels met zich mee bracht, maar dat kan je verder lezen in deze blog ;)

Dag 1:

We reden met een overpakte riksja weg uit Vijayawada, 3 rugzakken vol en helemaal klaar voor dit nieuwe avontuur. Het allereerste wat vreemd aanvoelde was het feit dat ik mijn schoenen aan moest trekken. Hier draag je namelijk helemaal geen schoenen, je loopt de hele tijd op slippers of op blote voeten. Dit heeft ook nog een achterliggende reden, het is hier namelijk verschrikkelijk warm op het moment. Dat is iets wat ik misschien nog niet uitvoerig beschreven heb, maar het is zeker iets waarmee je dagelijks geconfronteerd wordt. De hele maand mei is het al rond de 45 graden Celsius, waardoor de mensen hier ook minder actief zijn. Je kan je waarschijnlijk wel voorstellen dat we heel opgelucht waren dat we even deze temperaturen konden ontvluchten en naar het "koele" Kuala Lumpur van 34 graden konden.

We vlogen eerst naar Chennai om vanuit daar de volgende ochtend naar Kuala Lumpur te vliegen. We hadden dus eerst nog een heerlijke hotelovernachting in Chennai. Het was alleen zo raar om weer met bestek te eten, airco te hebben, een schone vloer en badkamer te hebben, een heerlijke warme douche te kunnen nemen en tot slot onder heerlijke schone lakens te kunnen slapen. Dat zijn echt allemaal dingen die je niet zo waardeert totdat je ze niet meer hebt. Ik voelde me echt ontzettend schoon, geen idee dat ik zo vies was, hahaha. Het was ook gewoon heel bizar om weer in die "toeristenbubbel" te leven, dat was ik echt niet meer gewend.

Helaas hebben we niet meer de kans gehad om iets van Chennai zelf te zien. We kwamen namelijk rond 5 uur in de middag aan en we moesten om 4 uur in de ochtend weer vertrekken.

Dag 2:

We hadden een best wel turbulente vlucht naar Kuala Lumpur toe, gelukkig wel veilig aangekomen. Toen we aankwamen liepen we naar de aankomsthal en ineens komt Trijntje erachter dat ze haar paspoort kwijt is. Niet de meest handige actie, maar goed wij dus zo snel mogelijk terug rennen naar waar we vandaan kwamen. We renden langs alle mensen die in de tunnel stonden om weer te vertrekken met het vliegtuig. Gelukkig lag haar paspoort inderdaad onder haar stoel in het vliegtuig en had ze hem niet onderweg verloren. Ik was vooral erg opgelucht dat het vliegtuig niet weer was weggevlogen met haar paspoort erin.

De douane verliep soepel en daarna zou er een chauffeur op ons staan te wachten. Helaas stond ons bordje er wel, maar de chauffeur was in geen velden of wegen te bekennen. Uiteindelijk na tien minuten wachten kwam er wel iemand aan. Achteraf bleek de chauffeur wel heel aardig want hij raadde ons allemaal dingen aan die we konden doen in KL. Zoals bijvoorbeeld naar de verstopte foodmarket onder de H&M. Er was ook een gratis bus in KL dus dat was helemaal handig. Tijdens de rit naar het hotel viel het me op hoe groen het hier was! Super veel begroeiing en bijna geen afval, toch weer heel wat anders dan India.

Het hotel lag in de eerste straat van Chinatown. Onze chauffeur vertelde dat het in totaal bestond uit drie straten: de eerste straat waar heel veel lekkere streetfood te koop was, de tweede straat waar verschillende kleine tempels in lagen en de derde straat waar je alles kon kopen wat "genuinely fake" was, hahaha.

Nadat we hadden ingecheckt hebben we ons snel omgekleed, we hadden namelijk nog steeds onze punjabi's aan en we begonnen een beetje rare blikken te krijgen. Heel raar om na zo'n lange tijd weer naar buiten te kunnen gaan in mijn westerse kleren. In de hotelkamer waren ook overal spiegels om me heen. Ik was ook helemaal verbaasd over alle korte broeken die ik om me heen zag en de blote schouders. Allemaal van die dingen die ineens heel vreemd zijn, je bent het allemaal niet meer gewend.

In de avond zijn we nog op ontdekkingstocht gegaan in KL zelf. We reden met de gratis bus naar de binnenstad. Toen we daar aankwamen had ik echt een hele dikke cultuurschok. Overal om me heen zag ik alleen maar hele dure winkels, merken zoals: Tiffany & Co, Rolex, Versace, Prada, Dior, Cartier enz.. Het winkelcentrum waar we waren was ook groter dan ieder ander winkelcentrum waar ik ooit was geweest, groter dan de Bijenkorf of Harrods. Overal waar je keek waren levensgrote advertenties en billboards te zien. Ik kreeg er een beetje een New York gevoel bij. Wat een ontzettend schril contrast met de plaats waar ik nu net vandaan kom. Ik had er echt geen idee van dat KL zo welvarend was. Ongelooflijk, wat een grote verschillen er toch in de wereld zijn..

Mijn eerste indruk van KL is dan ook dat het een stad is met enorme contrasten, zowel in godsdienst als in cultuur en welvaart. Veel dure winkels en wolkenkrabbers maar ook veel gebouwen in slechte staat.

Toen zijn we op zoek gegaan naar de verstopte foodmarket onder de H&M. Super gaaf om te zien omdat het een plek was waar alle verschillende keukens van Azië samenkwamen. Je had Chinees, Japans, Thais, Indiaas eten en nog veel meer. Uiteindelijk hebben we iets Chinees/Maleis gegeten. Een soort soep met sardientjes, garnalen en noodles, heel erg lekker!

Daarna zijn we wel terug naar de hotelkamer gegaan en daar werden we weer geconfronteerd met iets geks. Het was er stil, echt stil. Geen geschreeuw, geen verkeer, geen toeterende riksja's, geen gillende kinderen. Dat was gewoonweg bizar om te ervaren. Wat ook heel gek voelde was het feit dat ik kon gaan douchen terwijl ik me niet vies voelde.

Dag 3:

We begonnen de dag goed met een heerlijk ontbijtbuffet met vers fruit, wentelteefjes en koffie. Geen rijst! Daarna liepen we echter weer tegen een klein obstakel aan. Voor vandaag stond er een leuke authentieke fietstocht op de planning door KL. Het enige probleem was dat op google maps stond dat het 10 minuutjes lopen was. Terwijl het uiteindelijk een ander adres bleek te zijn en het een half uur lopen was. We hadden ze gebeld en uiteindelijk na een flinke ochtendwandeling door de stad kwamen we een half uur te laat aan bij de fietstour. Gelukkig maakten ze er geen groot probleem van en konden we wel nog steeds met de fietstour beginnen. Voor mensen die geïnteresseerd zijn het was de Nederlandse organisatie MikeBikes en we hadden een hele leuke lokale gids genaamd Heng.

Weer iets geks was om te fietsen na zo'n lange tijd! Dat had ik toch stiekem wel gemist hoor. Evenals het wandelen voor een frisse neus, dit is toch een lastig verhaal als het 45 graden is buiten, hahaha.

Het leuke van de fietstocht was dat we op allemaal plaatsen zijn gekomen waar ik anders nooit geweest zou zijn. We begonnen bijvoorbeeld in het alleroudste deel van Kuala Lumpur waar alle huizen nog op palen staan. We fietsen vervolgens langs een eetkraampje waar ze bezig zijn om een soort rijstpap te maken. Dit is een speciaal soort rijstpap die alleen wordt verkocht tijdens de tijd van de Ramadam. De moslims eten dit nadat ze een hele dag niks gegeten hebben, omdat het vloeibaar is en daardoor makkelijk wordt opgenomen. Het wordt klaargemaakt in van die grote metalen ketels, de gids vroeg ons ook of we graag zo'n typische toeristenfoto al roerend in de rijstpap wilden hebben. Dit hebben we toch maar vriendelijk afgeslagen, hij kon ook moeilijk weten dat we al twee maanden kinderen uit precies dezelfde ketels eten opscheppen.

We reden door langs een straat waar allemaal eetkraampjes staan die nu gesloten waren door de Ramadam. Vervolgens kwamen we aan bij een van de grootste moskeeën van KL. Even voor de achtergrond informatie Maleisië heeft als officiële godsdienst de Islam. Dat is ook de reden waarom elke hotelkamer in Maleisië een pijl op het plafond heeft staan richting Mekka. Ik was zelf nog nooit een land geweest wat officieel islamitisch is. Ik vond het wel heel erg fascinerend om te zien hoe de verschillende geloven en bevolkingsgroepen juist in dit land heel goed met elkaar samen leven. Dat is uiteraard mijn impressie na een paar dagen er te zijn geweest, maar toch.

Nadat we bij de moskee waren geweest reden we iets verder door en kwamen we aan bij het religieuze gebouw van de Sikhs. Een stroming die oorspronkelijk uit India kwam, maar deze mensen hebben zich ook in Maleisië gevestigd. Het zijn de mensen die hun haren nooit knippen, daarom dragen ze allemaal een tulband. Dit vond ik al helemaal interessant om te zien omdat dit een bevolkingsgroep/ religie is die je in Nederland eigenlijk niet tegen komt. Een hele aardige oudere man heeft ons toen het een en ander verteld over hun geloof. Zo mag je het gebouw ook geen tempel noemen omdat ze niet naar een god bidden. Heel bijzonder om meer te weten te komen over dit geloof.

Ik vond het ook super leuk om te zien hoe onze Chinese gids Heng omging met de priester van de Sikhs en met de moslims die we onderweg tegen kwamen. Hij vertelde mij dan ook dat alle bevolkingsgroepen goed met elkaar overweg konden en dat ze echt samenleven. Ik vond dit wel heel moeilijk om te geloven, al moet ik zeggen dat ik niks heb gezien wat daar het tegendeel van bewezen heeft. Ze zeggen dan ook dat je in Maleisië "the real Asia" kan zien en KL heeft als slogan "The unity in diversity" oftewel eenheid in diversiteit. Ik had het zelf niet mooier kunnen zeggen.

Door met de fietstocht, we reden naar een prachtige etensmarkt. Hier kon je groente, fruit, vis en vlees kopen. Mocht je het je afvragen, deze markt mocht wel open zijn omdat het veelal Chinese mensen zijn die hun waar verkopen en het de ingrediënten zijn voor het eten. Je kan het dus ook bewaren en later opeten, vandaar dat deze markt wel open mag zijn. Voor het eerst daar drag fruit geproefd. Ze verkopen er ook het hoofd van een koe en levende vissen. Zonder twijfel de gaafste markt die ik ooit in mijn leven heb gezien.

We zijn toen ook nog samen met de gids een kopje thee gaan drinken bij het oudste tentje wat er al was sinds het begin van de markt 100 jaar terug. We kregen er ook toast te eten met een speciale jam van kokosnootmelk. Erg zoet, maar ook erg lekker!

De rest van de middag hebben we nog wat rond gelopen in KL bij de Twin Towers en Chinatown nog verder ontdekt. Al met al een hele geslaagde dag!

Dag 4:

We vertrokken vandaag weer uit Kuala Lumpur en moesten eigenlijk om half 12 bij het busstation zijn. Uiteindelijk kwamen we met de taxi in de file terecht waardoor we om 10 voor 12 aankwamen en de bus zou om 12 uur vertrekken. Door wat gedoe met onze reisorganisatie hadden we ook geen e-tickets voor de bus. Dus de mevrouw met onze paspoorten ervandoor en gelukkig was het toen geregeld. Als de wiedeweerga naar de bus gesprint, zover dat kon met onze gigantische backpacks, en toen kwamen net op tijd aan voor de bus naar de Cameron Highlands.

We zaten in een typische Aziatische bus die ik ook herkende van Thailand, inclusief gordijntjes en andere tierelantijntjes. Wel heel erg genoten van de busrit, naarmate we meer de bergen in kwamen werd het steeds groener en het uitzicht adembenemender.

Toen we aankwamen werden we erg blij van de heerlijke tempratuur van 20 graden. Lekker een fris briesje erbij en de lucht rook naar bos, heerlijk! We moesten met de zware backpack nog wel even de berg opklimmen om bij het hotel te komen. We waren ook net op tijd, want toen we binnen kwamen begon er een hele heftige stortbui. Hadden wij even geluk :)

Dag 5:

Vandaag stonden we om half 9 helemaal klaar, was onze chauffeur er niet. Zal je altijd zien. We gingen met een klein groepje mensen in een jeep naar de theeplantages en naar de theefabriek. Heel toevallig zaten er ook een paar Nederlanders tussen, dat was wel erg gezellig. We hadden heel erg veel geluk met de dag, want we hadden helemaal geen mist of regen! We hebben toen gezien hoe de thee wordt geplukt en hoe die verder wordt verwerkt. Prachtige uitzichten over de theevelden mogen aanschouwen.

Daarna hadden we de keuze uit de makkelijke of de moeilijke tocht door de jungle. We kozen de moeilijke en dat hebben we geweten! Het was een hele pittige tocht omdat het een vrij onontgonnen gebied was. Alleen de lokale mensen wisten ervan af en ze wilden ook niet dat het te toeristisch werd want dan zou het hele woud verloren gaan. Dat zorgde wel voor het feit dat er dus niet echt een pad was waar we op konden wandelen, het was dus echt klimmen en klauteren door de bergen. Ik had in ieder geval zeker niet de goede schoenen aangetrokken want op mijn mooie witte sneakers een modderige jungle door was niet het slimste plan ooit, hahaha.

Het was het Mossy Forest, zoals de naam al zegt gaat het dus om de grote hoeveelheid mos die er groeit. Het mos groeit om de hele boomstam omdat ze in Maleisië geen zomer en winter hebben. In andere gebieden groeit het mos vaak een kant op dus dit was wel uniek! We zijn ook nog opgeklommen naar het puntje van de berg en genoten van het uitzicht. Al moet ik wel toegeven dat ik ook wel een beetje opgelucht was om weer zonder kleerscheuren met beide benen op de grond te staan.

Na deze avontuurlijke tocht hadden we wel trek gekregen en zijn we bij een lokaal tentje Maleisische noodles gaan eten, met stokjes uiteraard. Al moet ik toch eerlijk toegeven dat ik wel nog wat oefening kan gebruiken, doe mij maar India waar je met je handen mag eten, haha.

Wat ik wel heel erg kon waarderen in de Cameron Highlands waren de prachtige bloemen die er groeien. Echt super mooi met al die kleuren en geuren. In Vijayawada heb je vooral stof dus dit was wel een aangename afwisseling. 

Dag 6:

Op dag 6 ,donderdag, was het ontzettend mistig en bewolkt dus tijd om te vertrekken! Deze keer kwamen we op tijd aan bij het busstation, we beginnen het te leren ;). Eenmaal daar aangekomen zegt die vrouw echter dat er geen reservatie voor ons klaarstaat. Een heel gedoe, maar uiteindelijk zaten we dan toch klaar in de bus om naar Penang te gaan! Alweer onze laatste bestemming.

We werden met de bus naar Buttersworth gebracht en vanuit daar hebben we de ferry naar Penang genomen. Heerlijk even dat varen op de zee en een prachtig uitzicht over de skyline van Penang. Toen we aankwamen de taxi genomen naar het hotel omdat het redelijk afgelegen lag van het centrum. Dat bleek naderhand wat minder handig maar het was niet zomaar..

Toen we eenmaal bij het hotel aankwamen was ik weer helemaal verbaasd over alle luxe. Het was een strand resort met 30 verdiepingen en het had een zwembad waaruit je meteen naar een stukje privé strand en de zee kon lopen. We hadden ook een balkon met prachtig uitzicht. Ik voelde me op een of andere manier toch een beetje schuldig, alsof ik daar niet hoorde in die rijke buurt tussen de internationale school en de luxe resorts. Een heel gek gevoel was dat...

De rest van de middag hebben we heerlijk genoten van de ongekende luxe en in de avond ook nog eens genoten van een heerlijke cocktail. Wat een luxe leventje!

Dag 7:

We wilden echter niet de hele tijd alleen maar in het resort blijven! We wilden ook heel graag meer van Penang zelf zien. Ons oorspronkelijke plan was dan ook om de Penang Hill en de Kek Lok Si tempel te bezoeken. Dit pakte alleen net wat anders uit.

We hadden een online taxi besteld en het was een vriendelijke chauffeuse die ons op kwam halen. Tot ze ons vertelde dat er twee manieren waren om de berg op te komen: eentje was met de jeep en de ander met een soort trammetje. Ze zei ons dat beide opties even duur waren. Nou ja prima dacht ik, we kijken daar wel wat we doen. We komen alleen aan bij een plek waar alleen een jeep staat en waar je 160 MYR moest betalen voor heen en terug te gaan. Dat is omgerekend 20 euro per persoon. Ja, maar dat hadden we niet afgesproken. Ik had ook het idee dat dat die vrouw samenwerkte met de mensen van de jeep. Toen hebben we dus gezegd dat we dat niet gingen doen. Vooral omdat ik ook online had gelezen dat die tram maar 30 MYR heen en terug was.

De mevrouw zei tegen ons dat ze ons dan wel naar de tram zou brengen. Ik vroeg hoeveel ze daar dan precies voor wilde en toen antwoorde ze zoveel als je wil geven. Vervolgens leek alles goed te gaan tot het moment dat ze beweerde dat ze haar dochter op moest gaan halen van school. Dat betekende voor ons dat wij dus in de middle of nowhere in Penang uit de auto werden gegooid en ze ook nog eiste dat we haar 10 MYR gaven. Achteraf gezien allemaal heel stom, maar op het moment zelf ging het allemaal heel snel.

Tja, daar stonden we dan in een of andere achterwijk van Penang op een plek waar geen taxi's voorbij kwamen, zonder internet verbinding dus ook zonder google maps. Het moment waar iedere reiziger altijd voor vreest. Gelukkig was het nog overdag, hadden we nog geld en waren we met z'n tweeën. Op zo'n moment is het altijd even belangrijk het positieve in de situatie te zien.

Uiteindelijk zijn we maar een willekeurige richting op gaan lopen en kwamen we per toeval een busstation tegen. De bus ging maar om de drie kwartier maar het was tenminste iets. Hij ging wel richting Georgetown het oude deel van de stad, wat eigenlijk voor morgen op de planning stond. Toen hebben we besloten om onze planning dan maar om te gooien.

Eenmaal bij de goede halte aangekomen hadden we echter nog geen idee waar we nou waren en hoe we nou het beste naar het oude deel van Penang konden lopen. We zijn snel een hotel ingelopen en daar kregen we gelukkig een paar kaarten mee. Uiteindelijk kwamen we na een lange wandeling aan bij de Street Art in Georgetown aan. Heel veel grappige foto's gemaakt daarmee! Daarna nog naar de Chinese Kongsi tempel geweest. Later liepen we eigenlijk per toeval nog aan tegen een super mooie verstopte kunst galerij met Street Art. Heel leuk om ook te lezen wat de achterliggende gedachte achter de muurschilderingen was. Aan het einde zijn we ook nog naar Love Lane gegaan, een plek met allemaal leuke terrasjes, daar een hapje gegeten en daarna de taxi terug genomen. Een dag met een moeilijk begin, maar zeker met een geslaagd einde!

Dag 8:

Daar is die dan alweer de laatste echte vakantiedag . Het was dan ook tijd voor een nieuwe poging om op Penang Hill te komen, deze keer met succes. We werden netjes afgezet bij het tramstation en konden heen en terug voor 30 MYR, hebben we in ieder geval toch de goede keuze gemaakt. Het uitzicht vanaf Penang Hill was heel leuk evenals het tram ritje ernaartoe. We hebben boven op de berg de langste wandeling gemaakt en het was heerlijk om na zo'n lange tijd weer even een wandeling in het bos te kunnen maken! Ook nog een paar hele bijzondere planten gezien.

Toen we beneden waren, wilden we graag lopen naar de Kek Lok Si tempel omdat we niet voor alles een taxi wilden nemen. Het was uiteindelijk een hele klim, maar de tempel was het dubbel en dwars waard. Echt een van de mooiste tempels die ik ooit heb gezien! Ook daar weer met een tram naar boven om het boeddha beeld te kunnen bekijken. Toen we eenmaal de klim naar beneden hadden gemaakt waren er alleen geen taxi's meer. Dus nog een heel stuk teruggelopen tot we eindelijk een taxi tegenkwamen die ons naar het hotel kon brengen. Veel gelopen, maar daarna ook nog lekker kunnen zwemmen in het zwembad.

Nog even met volle teugen genoten van alle luxe en de volgende dag was het dan toch echt tijd om terug te vliegen naar India. Hier hadden we echter nog wel wat problemen. Onze bagage leek eerst niet te zijn aangekomen op Chennai airport, na 1,5 uur wachten bleek het dat die ergens op het vliegveld was blijven steken. Gelukkig was hij er dus wel! Daarna heel veel gedoe bij het hotel in Chennai omdat er geen boeking was van ons waardoor het uiteindelijk 11 uur was voordat ik sliep, terwijl we om half 2 weer op moesten om het vliegtuig naar Vijayawada te halen.

Het was zo bizar om weer terug aan te komen in precies dezelfde aankomsthal als ik twee maanden geleden voor het eerst aankwam. Ik stond er nu met zo'n ander gevoel en zoveel meer zelfvertrouwen. De weg terug naar huis in de taxi was ook maf. Het was niet zoals toen we aankwamen dat alles nieuw was, het voelde meer als thuiskomen. Het gevoel van "oh, ja we zijn er weer". Heel gek om dat gevoel te ervaren bij een plek die zo anders is dan je eigen huis en met zo'n andere cultuur.

Maandag kwamen we aan en dinsdag ben ik met Yamuna samen terug naar het project gegaan. Het voelde wel weer goed om lekker tussen de kinderen te kunnen eten en te genieten van de tijd met hun samen. In die twee dagen hebben we ze voorgelezen wat ze verrassend leuk vonden en hebben we met waterverf een grote leeuw en bloem gemaakt. Ik zal nog wat foto's toevoegen van het resultaat!

Zo dus nu zijn jullie helemaal up to date. En nu vraag je je misschien af wat de toekomst nog gaat brengen? We hebben nu nog een weekje te gaan op Chiguru met het summercamp en aanstaande donderdag vertrekken we met de nachttrein naar Hampi. Samen met de vrijwilligers uit Hyderabad dus het is wel heel gezellig dat er weer een tripje aan zit te komen. De trein zal ongeveer 15 uur duren en we gaan zondag avond dan weer terug. Heel veel zin in!

Als alles goed gaat is het dan de bedoeling dat ik na de weekendtrip samen met Yamuna en Hannah terug ga naar mijn eigen project, Deepa Nivas. Heel benieuwd om alle jongens weer terug te zien en of we dan ook weer les mogen geven in de school. Hoe dan ook nog maar 6 weekjes te gaan, dus we gaan er goed van genieten zolang het nog kan!

Heel erg bedankt voor de lieve reacties op de vorige blog, het wordt heel erg gewaardeerd! :) Super bedankt voor het lezen want het was een erg uitgebreide beschrijving, maar hopelijk vinden jullie het leuk om te lezen!

Groetjes,

Caroline