De tweede dag

Hallo allemaal, 

Vandaag zijn we inderdaad naar de  bruiloft geweest en alles gaat er toch wel net iets anders aan toe zullen we maar zeggen ;)

Het was de bruiloft van een vrouw die is opgegroeid op een van de Don Bosco projecten. Het huwelijk was gearrangeerd, wat in onze cultuur sowieso al niet echt voorkomt. Daarbij was het een hindoestaanse bruiloft. Dus al met al was het erg bijzonder! 

We gingen met een bus vol met tienermeisjes gekleed in prachtige sari’s. De andere vrijwilligers hadden ook een sari aan maar wij niet omdat we die natuurlijk nog niet hebben. Ik heb ook een filmpje gemaakt van onze rit in de bus, die is te vinden onder video en ook wat foto’s geplaatst die te vinden zijn onder het kopje foto. Het lukt me namelijk helaas niet om ze bij dit bericht te plaatsen.

Ik vond het wel heel mooi om te zien hoe er toch een hindoestaanse bruiloft plaats kon vinden op een christelijk project! De bruiloftsceremonie gaat er ook heel anders aan toe omdat iedereen tussendoor gewoon uit het niets op kan staan en weg kan lopen en er wordt ook de hele tijd doorheen gepraat. Niet dat ik anders veel van het Telegu (het dialect wat ze hier spreken) verstaan zou hebben maar toch ;).

Een speciaal gebruik is bijvoorbeeld dat alle gasten langs komen om rijst te strooien op de hoofden van de bruid en bruidegom. Dit zou moeten zorgen voor veel vruchtbaarheid en gezonde kinderen. Wij hebben het rijst strooien ook mogen doen en natuurlijk ook weer op de foto. 

De rest van de dag rustig aan gedaan omdat het hier erg warm is  38 graden om precies te zijn. Dus nog even wennen aan deze overgang. 

Net hebben we gegeten bij de fathers en er was een speciale ceremonie omdat de father uit Hydrabad ook langs kwam. Wij mochten al beginnen met eten en je eet dus met je rechterhand. Toen de hele delegatie binnen kwam lopen was het dus een beetje ongemakkelijk want je gaat niet een belangrijk persoon een hand geven als je hand druipt van de saus en de rijst. Uiteindelijk hebben we maar gezwaaid, hahaha. 

Momenteel is het licht aan het knipperen en de ventilator stokt dus ik denk dat ik het er voor nu hier even bij laat. Tenslotte wil ik jullie nog super erg bedanken voor de lieve reacties op de vorige post! Heel leuk om te lezen en het motiveerd ook weer om te schrijven! 

Tot snel en groetjes van 

Caroline